Se hai alguén que represente mellor que ninguén o esforzo e a loita, esa é a muller labrega. Traballaba as “veijas”, facía duras labores agrícolas de sol a sol e aínda tiña que ter tempo para criar ós fillos e fillas e sacar a diante a familia.

Cando homenaxeamos a figura da muller tendemos a pensar en mulleres coñecidas. Debemos facer xustiza e darlle recoñecemento a estas auténticas heroínas anónimas.

Téndese a asociar Mondariz Balneario ou Troncoso con unha Vila burguesa de xente que vivía ben, pero só eran os veraneantes os que tiñan ese estatus. En Mondariz Balneario, nos barrios de San Pedro, O Pazo e Outeiro houbo moitas mulleres labregas as que neste día queremos rendir a nosa máis sentida homenaxe.